Dinsdag 17 februari stapte ik om 08:32 uit de trein op station Oeteldonk. Heel kort twijfelde ik of ik wel goed zat. Het was de bedoeling om in ’s Hertogenbosch te zijn voor een “(den) boschdag” van het managementteam van ons Service Center (SC). Dit vooraf bedachte woordgrapje ging dus door de naamsverandering wegens carnaval niet op.
Zo’n bosdag kan trouwens net zo goed aan het strand, of midden in een stad zijn. Bij *** heet het altijd bosdag als je als team buiten het kantoor, ongestoord door telefoontjes en los van de dagelijkse sleur, een dag extra aandacht gaat besteden aan een bepaald onderwerp. In dit geval was de locatie Huize John C* en het onderwerp de strategie van ons service centrum.
Voor zover ik weet is het nog niet eerder voorgekomen dat wij bij iemand thuis vergaderd hebben. Het was dan ook heel bijzonder. Wij zaten niet in een zakelijke vergaderruimte, maar in een gezellige huiskamer. Een van de MT-leden heeft zelfs een groot deel van de dag op de bank gelegen. Er was wel een kleine verbouwing nodig om een stuk muur vrij te maken zodat we lichtbeelden konden projecteren, maar ik heb gehoord dat die schade al weer bijna hersteld is.
Vorige week hadden mijn kinderen herfstvakantie en kon ik zelf ook ook drie dagen vrij nemen. Die hebben we goed besteed, want vooral mijn vrouw was wel toe aan een verzetje. Dat kwam zo.
Iedere editeur kent het monnikenwerk van het transcriberen van teksten. Het betrouwbaar overnemen van een tekst is een zware opgave die tegenwoordig gelukkig verlicht wordt door de komst van tekstverwerkingsprogrammatuur. Met tekstverwerkers zijn we in staat correctieslagen te maken waarbij fouten gecorrigeerd kunnen worden zonder de correcte gedeelten tekst te bewerken of over te nemen. Iets dat vroeger alleen in staand zetsel enigszins mogelijk was.
Hoe makkelijk het tegenwoordig ook is om correcties aan te brengen, we weten eigenlijk nooit wanneer we daar mee kunnen ophouden. Wanneer is de tekst foutloos of vrijwel foutloos overgenomen? Na twee of drie correctieslagen? Hoe goed corrigeert iemand eigenlijk? Loont die vierde correctieslag nog de moeite? Dit zijn vragen die zich zeker bij omvangrijke teksten opdringen.
Lees meer: Een maat voor de betrouwbaarheid van transcripties door "ponding", 1-10-2000.